ὅς κεν ἀλιτραίνῃ Hes.Op.243
(cf. Aeschin. 2.158, 3.134);ἢν μὲν ἀλιτραίνῃς AP9.763
(Jul.); οὐδὲν ἀ. Tryph. 269.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.
αλιτραίνω — ἀλιτραίνω (Α) [ἀλιτρός] επικ. ρ. αντί τού ἀλιταίνω * αδικώ, αμαρτάνω … Dictionary of Greek
ἀλιτραίνω — ἀλιταίνω sin pres subj act 1st sg (epic) ἀλιταίνω sin pres ind act 1st sg (epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αλιτρός — ἀλιτρός, όν (Α) 1. (και ως ουσ.) αμαρτωλός, κακός, ασεβής, ανόσιος 2. δόλιος, πονηρός, πανούργος 3. (το ουδ. στον πληθ. ως ουσ.) τὰ ἀλιτρά ανόσια έργα, αμαρτίες, αδικήματα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀλιταίνω. ΠΑΡ. αρχ. ἀλιτραίνω, ἀλιτρία, ἀλιτροσύνη, ἀλιτρῶ … Dictionary of Greek
